Verlos je uit de matrix — niet alleen in dit leven, maar ook daarna
- Martine Hoving
- 8 mei
- 2 minuten om te lezen
We hebben het vaak over ontwaken in dit leven. Maar wat als het échte ontwaken pas begint bij de dood?
Ik voel steeds sterker dat we ons niet alleen mogen losmaken van de matrix hier op aarde, maar óók van wat er daarna komt. Want ook daar zitten lagen — verleiding, programmering, illusie. Het zogenaamde ‘licht’ is niet altijd wat het lijkt. En het rad van reïncarnatie is vaak geen keuze, maar een herhaling die je niet meer nodig hebt als je je bewustzijn nu al opent.
Verlos je uit de matrix — niet alleen in dit leven, maar ook daarna
We denken vaak dat de matrix stopt bij de dood. Maar het spel reikt verder. Ook ná dit leven wordt je nog iets voorgespiegeld. Je denkt dat je bevrijd bent, dat je ziel de oversteek maakt. Maar wat als ook dát deel is van het script?
Want wat zie je dan? Een tunnel van licht. Een overweldigend gevoel van liefde. Stemmen die je roepen. Gidsen die je zeggen: “Welkom thuis.” Alles voelt warm, vertrouwd, prachtig. Maar wat als dat juist de lokroep is? De magneet die je opnieuw in het rad van herhaling trekt. Het karmische wiel dat niet stopt, maar weer begint. Een nieuwe lus. Een nieuw leven. Meer lessen. Nog een keer. En nog een keer.
Die tunnel is niet jouw licht.
Die liefde is niet jouw ware thuiskomst.
Het is een echo. Een projectie.
Een systeem dat draait op jouw toestemming.
Maar je bent geen gevangene.
Je bent bewustzijn. Je bent bron.
Je bent degene die kan kiezen.
Je hoeft niet mee.
Je hoeft niet nog een keer.
Je hoeft niet op te lossen wat niet van jou is.
Wat dan wel?
Je keert naar binnen.
Je gaat niet omhoog, je gaat in.
Je herinnert je trilling. Je oervonk. Je ware zijn.
En dát is waarom innerlijk werk zo essentieel is.
Niet om jezelf te verbeteren. Niet om karma op te lossen.
Maar om je kanaal te openen. Je verbinding met je hoogste oorsprong te herstellen. Zodat je weet — niet denkt, maar weet — wie je bent, en waar je vandaan komt.
Je traint je bewustzijn nu.
Zodat je straks bij overgang niet kijkt met ogen, maar aanwezig bént.
Niet zoekt, maar weet.
Niet twijfelt, maar kiest.
Geen tunnel.
Geen gids.
Geen stem die zegt: “Kom maar.”
Want jij zegt: “Ik bén er al. Ik keer niet terug.”
Je hoeft niet opnieuw naar school.
Je hoeft niet opnieuw lessen te leren.
Je hoeft niet terug in het script.
Je bent hier om wakker te worden.
En om jezelf te herinneren — vóórdat het moment daar is.
Zodat jij je eigen licht volgt. Niet het valse licht buiten je, maar de zuivere bron in jezelf.
De ware exit is geen ontsnapping.
Het is thuiskomen. In jezelf.
Zacht. Stil. Vrij.
© Martine
Comments